Gemengde gevoelens in Florida

Een gevoel van trots en blijdschap vochten bij de Nederlandse spelers die in de Verenigde Staten actief waren met de gevoelens van teleurstelling en verdriet. Ze waren allemaal zo dicht bij het bereiken van hun doelstellingen, maar een mindere tweede dag van de meesten gooide roet in het eten. Toch was het een ervaring die ze voor geen goud hadden willen missen.

De Verenigde Staten, voor velen het beloofde land. En eigenlijk is dat voor FootGolfers niet heel anders. Dat moderne land aan de andere kant van de oceaan, met die beroemde golfbanen, het mooie weer en die onvergelijkbare enthousiasme bij de organisatoren. Als daar dan een internationaal toernooi met veel prijzengeld wordt georganiseerd is één ding duidelijk: Nederlandse FootGolfers zijn daar aanwezig. En zo geschiedde ook afgelopen week, toen Simon Wetzel, Björn Bulk, Jim Kuipers, Fred Kuipers, Swer Elbertsen en captain van het team Alex Elbertsen naar Florida afreisden.

Het eerste deel van de reis had Miami als eindstation. Om deel te nemen aan het tweede deel van het toernooi moest verkast worden naar Port St. Lucie. De baan en omgeving werd al snel omschreven als Europees, en met de goede resultaten van dag 2 van Miami in het achterhoofd, zouden hier wel eens kansen voor de mannen in het oranje kunnen liggen.

Alex Swer, Fred Jim Artikel 25 mei

Bjorn en Simon Artikel 25 mei

Dat bleek een terechte inschatting. Fred Kuipers wist zich naar het podium van de seniorenklasse te spelen, met slechts twee schoten achterstand op goud. Swer Elbertsen liep erg goed op de eerste 14 holes, maar moest helaas enkele bogeys noteren op de holes er na. Björn Bulk heeft een flinke blessure waardoor hij niet zijn gebruikelijke niveau haalt. Toch weet hij zich dicht tegen de top10 aan te spelen, een prestatie van formaat. Simon Wetzel en Jim Kuipers hebben hun doel nog hoger gesteld. Er moet gewonnen worden. En beiden zetten zichzelf in een zetel. Simon staat zesde na de eerste dag, Jim weet zelfs de beste score van de dag noteren. Een hele opluchting na het toernooi in Miami, waar de Argentijnen wel heel erg sterk voor de dag kwamen.

Echter, de prijzen worden verdeeld op dag 2. En helaas laten de meeste Nederlandse spelers hier enkele steken vallen. Fred Kuipers heeft zes schoten meer nodig dan zaterdag, Swer Elbertsen loopt dezelfde score als op dag 1, maar wederom lagen er kansen voor een (veel) betere score. Björn Bulk heeft het zwaar op de laatste dag van de tour, maar hij heeft zich voorgenomen nog één keer alles te geven. Hij loopt, zoals hij zelf omschrijft, als een 'oorlogsslachtoffer' over de baan. Desondanks weet hij zijn score van een dag eerder te verbeteren en zelfs over Simon Wetzel te klimmen. Simon heeft namelijk niet de juiste vorm te pakken en levert ten opzichte van een dag eerder negen schoten in. Alle hoop was daarmee gevestigd op Jim Kuipers, die zijn goede vorm teruggevonden lijkt te hebben. Maar ook hij ontkomt niet aan de oranje koorts. Zeven schoten meer dan de eerste dag moet hij op zijn scorekaart noteren, en weg is het podium.

Ondanks het feit dat het de Nederlandse spelers niet gelukt is om zich in de prijzen (plaats 1-5), zijn ze er erg dichtbij geweest. En de ervaring die ze opgedaan hebben is er eentje die ze nooit meer vergeten.

Jim Kuipers: "Het tweede ternooi ging ik met een andere gedacht in. Ook omdat er wordt gezegd dat het 'onze baan' zou zijn. Dag 1 liep ik 13 holes mijn perfecte ronde en toen kwam er wat zand in de motor. Maar ik speelde goed genoeg om de eerste plaats samen met Gyorgy Podusil te pakken, met Christian Otero daar natuurlijk wel gewoon snel achteraan. En dan komt toch die 'pressure'. Normaal gesproken kan ik daar wel aardig mee om gaan, maar deze ronde leek nergens op. Niks afgesnoept en ook weinig birdies. Na 9 holes stond ik nog maar 1 trap achter op Otero en Podusil, maar uiteindelijk liepen ze allebei vrij snel bij me weg. Voornamelijk omdat ik fouten maakte. Ach, het zat er gewoon niet in. Ik ging nog een beetje geforceerd trappen, maar ook dat betaalde zich niet uit. Uiteindelijk behaal ik opnieuw een een degelijk resltaat wat bevestigd dat ik met de top van de wereld mee kan. Met een 6e klassering op dit toernooi ben ik niet alleen meer dan tevreden, maar zelfs ontzettend trots. Al is die eerste plaats uit handen geven wel balen."

Swer Elbertsen: "Het was geweldige ervaring. Het was ontzettend gezellig met zowel de NEderlanders als de buitenlandse spelers. Speltechnisch moet ik mijn koppie erbij houden als ik er lekker voor sta. Ik ga dan te veel denken aan dat ik nog verder onder par komen. De conclusie is dan ook dat er meer in zat. Maar goed: next time doen we het anders. Haha."

Björn Bulk: "Ik heb mezelf naar par geknokt en heb laten zien dat ik een vechter ben. Ik liep als een oorlogsslachtoffer over de baan maar ben 11de geworden. Hoewel ik het liever met een fantastische score had gedaan, heb ik op deze manier ook aardig wat respect gekregen van iedereen hier. Nederland kan trots zijn op ons, we waren een erg leuk en goed team!"