Jim Kuipers Nederlands Kampioen FootGolf 2014
Voor de vijfde keer op rij kreeg het Nederlands Kampioenschap FootGolf een nieuwe winnaar. Uiteindelijk waren het de mannen die al het hele jaar de dienst uit maken, die bovenaan de einduitslag kwamen te staan. De beste van deze allemaal was Hoofddorper Jim Kuipers, die na de Europese titel in mei nu de nationale titel won. Op de tweede plaats eindigde Herman van de Keuken, gevolgd door Andrew Dillissen. De beste (ex)profvoetballer was Mike Zonneveld.
Na drie jaar met veel tevredenheid de finale van het Nederlands Kampioenschap op Golfbaan Spaarnwoude georganiseerd te hebben was het tijd voor een volgende stap. Een stap met nieuwe uitdagingen, maar ook met heel veel kansen. Reeds in december 2013 werden de gesprekken met de verschillende partijen binnen Golfpark Almkreek opgestart. Op deze manier kon al het koudwatervrees langzaam verdwijnen, want ook voor deze golfbaan was het wel even spannend. De voorwaarde voor overgang naar deze golfbaan was namelijk het gebruik van de grote baan. En daar zijn golfbanen erg voorzichtig mee, deze golfbaan was daar geen uitzondering op. Het gevolgd van deze ambitie was verder dat er dus de hele dag geen golfers welkom waren op de golfbaan, of tenminste niet als sporter. Als toeschouwer waren ze natuurlijk meer dan welkom.
Tussen maart en augustus waren er maar liefst 15 momenten waarop je je als speler kon kwalificeren. Ook hierin hebben we een grote stap gemaakt, want in 2013 waren er maar vijf toernooien waar je terecht kon op weg naar de finale. Enkele hoogtepunten in dit traject waren het toernooi in Gouda, waar meer dan 100 spelers aan de start stonden, de Capital Cup, het grote internationale toernooi dat we dit jaar voor het eerst op golfbaan Spaarnwoude organiseerde en het toernooi in Haaksbergen, waar de golfbaan de spelers als echte gasten ontving. Nadat twee weken voor de finale Intercity Zakelijk voor de 2e keer op rij het bedrijvenevenement won en zich daar als team voor de finale plaatste was de kwalificatiereeks klaar.
De warming up De weg tot de golfbaan was op enkele cruciale plekken afgesloten, waardoor nagenoeg iedereen een eind moest omrijden. Gelukkig slaagde hier iedereen in, waardoor het toernooi op tijd kon beginnen. De spelers die mooi op tijd waren werden opgevangen in het spelershome, waar voor iedereen koffie en thee klaar stond en men langzaam de goede focus op kon pakken. De nieuwe kledingpartner FootGolf Fever had de profs in een echte FootGolf-outfit gestoken, dus deze waren allen goed herkenbaar tijdens het toernooi. Voor de spelers die niet van het stil zaten zijn was ruimte gemaakt op de driving range om warm te trappen.
Om 10.30 was het zover: toernooidirecteur Rens Elbertsen nam het woord en verwelkomde alle deelnemers en alle andere aanwezigen. Afgesproken was dat we de inleiding kort zouden houden dus al snel werd de microfoon overgegeven aan Maurits van Tubergen Lotgering, voorzitter van de bond. Hij wilde daar echter niet alleen staan en nodigde direct Roy Makaay en Alex van Holland uit. De laatstgenoemde kondigde een tweede nieuwe samenwerking aan, namelijk met zijn bedrijf Onsweb. Dit bedrijf heeft afgelopen periode hard gewerkt aan een nieuwe website voor de bond en zal ook komende periode daar mee bezig blijven. Aan Roy Makaay was het de taak om op de rode knop te drukken en daarmee de site te lanceren. Echter, dat ging niet helemaal goed, tot hilariteit van de zaal. Na deze ijsbreker konden de spelers zich opmaken waar ze voor gekomen waren: de finale van het Nederlands Kampioenschap FootGolf.
Het hoofdtoernooi In zeventien flights vertrokken de spelers naar hun eerste hole. Voor enkele groepen was dat een flink eind lopen, waardoor deze in ieder geval hun warming up te pakken hadden. En deze warming up was geen overbodige activiteit, want de baan was lang, heel lang. Waar de winnaar op de Capital Cup, het sterkste toernooi ter wereld, 58 trappen nodig had, zou de winnaar ditmaal bijna twee keer zo veel trappen nodig hebben.
En dat merkten de spelers goed. Na een paar holes waren de eerste pijntjes al te noteren, ondanks de goede voornemens van deze zelfde spelers om de krachten te verdelen over de 18 holes. Want uitvallen na een paar holes had natuurlijk ook weinig zin. Helaas was dit echter niet te voorkomen voor een drietal spelers. De eerste uitvaller was Marco van Hoogdalem, oud-speler van onder andere Roda JC en Schalke 04 en daarmee nog winnaar van de UEFA Cup. Hij heeft niet heel lang geleden een nieuwe heup gekregen en deze was nog niet opgewassen tegen deze flinke inspanning. De tweede uitvaller was ook al een oud-prof: Erik Tammer. Ook zijn topsport carrière had zijn sporen achtergelaten en moest daardoor de strijd voortijdig staken. De opvallendste afhaker was wellicht Björn Bulk, afgelopen maanden nog winnaar van de Capital Cup en de Italian Open en de runner up van het Europees Kampioenschap. Hij heeft enkele weken geleden last gekregen van zijn bovenbeen en ook deze blessure kwam weer boven.
Gelukkig wisten alle andere spelers wel de eerste 18 holes af te ronden. Maar wat was het zwaar. Nagenoeg elke speler had het gevoel dat ze slecht aan het spelen waren, want de pars waren wel erg scherp. Uiteindelijk werden spelers met +22 nog uitgenodigd om mee te doen aan de finaleronde. Maar +22, dat levert natuurlijk niet echt het gevoel op dat je bij de kanshebbers behoort. Jong en oud had het dus duidelijk lastig. De lengte van de baan was hierin een belangrijke factor, maar ook de snelle greens, de waterhindernissen en de druk die bij een dergelijk toernooi komt kijken zorgden er allemaal voor dat niet altijd het vereiste niveau gehaald werd. Twee spelers onttrokken zich hier van: Herman van de Keuken jr en Jim Kuipers.
Deze twee spelers waren afgelopen weken langs verschillende golfbanen gegaan om hun techniek te verfijnen en elkaar te stimuleren tot grote hoogten te stijgen. En zo geschiede. Herman wist te eindigen met +5, terwijl Jim +7 noteerde. Het gat met nummer drie was maar liefst 10 schoten, maar de prestatie van Mike Zonneveld was echter eentje die niet onvermeld mag blijven. Roy Makaay zat hier 3 schoten achter en had dus 1e prijs voor de beste profvoetballer dus nog in zicht. De derde plek was voor Dennis Gentenaar, één schot achter Makaay.
De finaleronde De beste 25 spelers werden uitgenodigd om mee te doen aan de finaleronde. Dé ronde waar de prijzen verdeeld zouden worden. De spelers die dezelfde score hadden als nummer 25 werden ook toegelaten tot de finale, een anti-climax veroorzaakt door het weigeren van spelers die dezelfde score hadden als jongens die de finale wel gehaald hadden wilden we niet op ons geweten hebben. Zoals een goed uitgevoerde wet van Murphy had nummer 25 een score van +22, maar ook spelers 26 tot en met 33 hadden deze score. Het werd dus gezellig druk in de finale.
Er waren vier profs doorgedrongen tot de finale: Marcel Peeper, Dennis Gentenaar, Roy Makaay en Mike Zonneveld. Dennis Gentenaar wist zijn goede vorm niet vast te houden en verloor terrein ten opzichte van de overige profs. Marcel Peeper deed het beter, maar niet goed genoeg om het Makaay en Zonneveld lastig te maken. Zonneveld maakte het zichzelf nog even lastig doordat hij op de allerlaatste hole de bal tot twee maal toe in het riet trapte. Hij liet het daar echter niet bij zitten en mikte de volgende bal van 30 meter in de hole. Ondanks dat Makaay de beste finaleronde van deze vier spelers liep, was dit niet voldoende om de eerste plek te pakken, deze was voor Mike Zonneveld.
In het algemeen klassement waren er twee strijden die gevoerd werden: die om de titel en die om de derde plek. Spelers 3 tot en met 33 zaten namelijk binnen tien schoten. Maar het gat tussen nummer 2 en 3 was eveneens tien schoten. Een aantal spelers speelden in de finale erg goed. Oud-kampioen Arjan de Beurs, Matthijs Voost, Collin Green, Sam van Bracht en Marco Brouwer wisten allen een sterke ronde van 33 neer te zetten. Echter, omdat Mike Zonneveld sterk op de derde plek stond mocht ook hij niet uitgevlakt worden. De beste ronde van de achtervolgers kwam echter van Guido Voorendt en Andrew Dillissen (32). Deze laatste bereikte daarmee de derde plaats.
Er was geen enkele twijfel over wie de sterktste spelers van de dag waren: Jim Kuipers en Herman van de Keuken. En ze stonden niet zo maar aan de top: het hele jaar laten beide heren al zien bij de beste spelers van de wereld te horen. Herman leek in het voordeel met zijn voorsprong van 2 schoten bij de start van de finale. Maar van Jim is bekend dat hij het heerlijk vindt om vanuit de underdog-positie te werken en dan stapje voor stapje dichterbij te komen. En zo geschiedde ook nu weer. Op de een na laatste finale hole had Herman het lastig en direct sloeg Jim toe met een fantastische put. Het gat van twee schoten was gelijk gedicht. Op de laatste was Jim mentaal in het voordeel, maar gingen beide heren gelijk op. Jim maakte de hole in 5 trappen en Herman had een put van ruim 2 meter te maken voor een verlenging, maar tot ieders verrassing miste hij deze put.
Jim Kuipers werd daarmee Nederlands Kampioen 2014!
Onsweb Ranking Gedurende het hele jaar is een nationale FootGolf ranglijst bijgehouden. Deze finale was de laatste kans om punten voor deze ranglijst te verdienen. Bij de start van de finale lag Matthijs Voost op kop, gevolgd door Jim Kuipers. Om het gat te overbruggen moest Kuipers niet alleen het toernooi winnen, wat hij dus deed, maar ook moest Voost een complete off day hebben, en dat gebeurde niet. Voost werd 8e en eiste daarmee de titel van ‘Speler van het Jaar’ voor zich op.
